Reisebüro Hofer: Sarawak

Sarawak Malezja

Sarawak jest jednym z dwóch malezyjskich stanów na wyspie Borneo (drugim jest Sabah). Położony w północno-zachodniej części Borneo, Sarawak graniczy ze stanem Sabah na północnym wschodzie, Kalimantanem, indonezyjską częścią Borneo, na południu oraz z niepodległym państwem Brunei na północnym zachodzie. Stolica, Kuching, jest centrum ekonomicznym stanu i siedzibą rządu stanowego Sarawak. Inne miasta i miasteczka w Sarawak to Miri, Sibu i Bintulu. Według spisu ludności z 2015 roku, całkowita populacja Sarawak wynosi 2 636 000. Sarawak ma klimat równikowy z tropikalnymi lasami deszczowymi i obfitością gatunków zwierząt i roślin. Znajduje się tu kilka znanych systemów jaskiń w Parku Narodowym Gunung Mulu. Rzeka Rajang jest najdłuższą rzeką w Malezji; Zapora Bakun, jedna z największych zapór w Azji Południowo-Wschodniej, znajduje się na jednym z jej dopływów, rzece Balui. Góra Murud jest najwyższym punktem w Sarawak. Najwcześniejsze znane osadnictwo ludzkie w Sarawak, zlokalizowane w Jaskiniach Niah, datowane jest na 40 000 lat temu. Seria chińskich ceramik datowanych na okres od VIII do XIII wieku n.e. została odkryta na stanowisku archeologicznym w Santubong. Nadbrzeżne regiony Sarawak znalazły się pod wpływem Imperium Brunei w XVI wieku. W 1839 roku James Brooke, brytyjski odkrywca, przybył do Sarawak. On i jego potomkowie rządzili stanem od 1841 do 1946 roku. Podczas II wojny światowej Sarawak był okupowany przez Japończyków przez trzy lata. Po wojnie ostatni Biały Radża, Charles Vyner Brooke, przekazał Sarawak Wielkiej Brytanii i w 1946 roku stał się on brytyjską kolonią koronną. 22 lipca 1963 roku Sarawak uzyskał samorząd od Brytyjczyków, a następnie stał się jednym z założycieli Federacji Malezji, utworzonej 16 września 1963 roku. Jednakże federacja była sprzeciwiana przez Indonezję, co doprowadziło do trzyletniej konfrontacji. Utworzenie Federacji spowodowało również komunistyczną insurgencję, która trwała do 1990 roku. Głową stanu jest Gubernator, znany również jako Yang di-Pertua Negeri, natomiast głową rządu jest Premier. Sarawak jest podzielony na dywizje administracyjne i dystrykty, zarządzane przez system wzorowany na systemie parlamentarnym Westminster i był to najwcześniejszy system legislacyjny w Malezji. Gospodarka Sarawak jest silnie zorientowana na eksport, głównie w sektorach ropy i gazu, drewna oraz oleju palmowego, ze względu na obfitość zasobów naturalnych, jednak stan posiada również sektory produkcyjne, energetyczne i turystyczne. Sarawak charakteryzuje się znaczną różnorodnością etniczną, kulturową i językową; główne grupy etniczne w Sarawak to: Iban, Malajowie, Chińczycy, Melanau, Bidayuh i Orang Ulu. Angielski i malajski są jedynymi dwoma oficjalnymi językami stanu; nie ma oficjalnej religii. Gawai Dayak to coroczny festiwal obchodzony jako święto publiczne, a lutnia zwana sapeh jest tradycyjnym instrumentem muzycznym.

Rekomendowane lotnisko

Kuching Intl (KCH)

Ciekawostki